Odeljenje za istraživanje fenomenologije, ugroženosti i otpornost na katastrofe

Odeljenje za istraživanje fenomenologije, ugroženosti i otpornosti na katastrofe osnovano je sa ciljem sprovođenja multimetodskih istraživanja iz oblasti:
  1. Sticanje znanja o najznačajnijim teorijskim okvirima izučavanja katastrofa: teorije spremnosti, ugroženosti, otpornosti, kompleksnih sistema, planiranog ponašanja, urgentnih normi, odlučivanja, simboličkog interakcionizma itd.;
  2. Upoznavanje s osnovnim paradigmama i njihovim razvojem u istraživanjima katastrofa – paradigme inženjerstva, ponašanja, razvoja i kompleksnosti;
  3. Dobijanje informacija o teorijskoj evoluciji naučne discipline i njenom razgraničenju od drugih, srodnih disciplina i koncepata;
  4. Upoznavanje s konceptualnim osnovama prirodnih i tehničko-tehnoloških opasnosti, njihovom prirodom i karakteristikama;
  5. Upoznavanje s fenomenološkim dimenzijama katastrofa, kao što su evolucija teorijskog određenja i klasifikacija katastrofa;
  6. Sagledavanje multidimenzionalne prirode posledica katastrofa (zdravstvene, ekološke, ekonomske i psihološke);
  7. Sticanje znanja o litosferskim, atmosferskim, hidrosferskim i biosferskim katastrofama;
  8. Razumevanje karakteristika različitih prirodnih i tehničko-tehnoloških opasnosti (zemljotresi, poplave, suše, cunamiji, vulkanske erupcije, epidemije itd.);
  9. Razumevanje karakteristika različitih tehničko-tehnoloških opasnosti (nuklearne i transportne havarije i opasne materije);
  10. Upoznavanje s aktuelnim tendencijama geoprostorne i vremenske distribucije katastrofa na nacionalnom i međunarodnom nivou;
  11. Objašnjenje najaktuelnijih mitova o katastrofama i osvrt na etička pitanja;
  12. Sticanje znanja o modelima za razumevanje katastrofa (pritisak i popuštanje, linearno upravljanje rizicima, sistem upravljanja u uslovima incidenata i katastrofa i model švajcarskog sira);
  13. Razumevanje konceptualnih pitanja i karakteristika ugroženosti od katastrofa;
  14. Opisivanje različitih dimenzija i vrsta ugroženosti od katastrofa;
  15. Objašnjenje ugroženosti pojedinca i domaćinstva od katastrofa;
  16. Razumevanje fizičke i ekološke ugroženosti od katastrofa;
  17. Sveobuhvatno opisivanje različitih aspekata ugroženosti kritične infrastrukture od katastrofa;
  18. Razumevanje ekonomske ugroženosti od katastrofa;
  19. Upoznavanje s metodima procene odnosno merenja ugroženosti od katastrofa;
  20. Sticanje znanja o indikatorima socijalne, ekonomske i ekološke ugroženosti od katastrofa;
  21. Sagledavanje međusobne povezanosti nivoa otpornosti i različitih dimenzija ugroženosti ljudi i njihove imovine usled prirodnih i tehnoloških opasnosti;
  22. Upoznavanje s pojmom i karakteristikama otpornosti od katastrofa;
  23. Razumevanje dimenzija otpornosti od katastrofa, kao što su otpornost građana, domaćinstva i lokalne zajednice, inženjerska, institucionalna, ekološka i otpornost organizacije;
  24. Sagledavanje načina analize i metoda merenja otpornosti na katastrofe;
  25. Upoznavanje s globalnim indikatorima otpornosti na katastrofe;
  26. Razumevanje lokalnih indikatora otpornosti na katastrofe;
  27. Sticanje znanja o širokom spektru različitih aktivnosti za unapređenje sposobnosti i kapaciteta društva;
  28. Spoznavanje osnovnih komponenata otpornosti, kao što su vladavina odnosno upravljanje, procena rizika, znanje i obrazovanje, upravljanje rizicima i smanjenje ugroženosti, pripremljenost i reagovanje na katastrofe.
Ključne reči istraživanja: ugroženost; perspektive i dimenzije ugroženosti; fizička i ekološka ugroženost; ugroženost kritične infrastrukture; indikatori ugroženosti; opasnosti; katastrofe; definicije; fizičke karakteristike; učestalost; trajanje; klasifikacija; litosferske, hidrosferske, atmosferske i biosferske katastrofe; nuklearne, transportne, industrijske, zdravstvene i infrastrukturne katastrofe; zdravstvene, ekološke, ekonomske i psihološke posledice; tendencije; mitovi; etika; modeli katastrofa.